เพื่อศึกษา,สืบค้น,แลกเปลี่ยนเรียนรู้การพัฒนาภาษาสำหรับเด็กปฐมวัยและเป็นแนวทางในการปรับปรุงข้อผิดพลาดด้วยตนเอง

วันศุกร์, มีนาคม 07, 2551


เด็กปกติเรียนรู้ภาษาและการพูดได้อย่างไร
เด็กปกติจะมีพัฒนาการด้านภาษาและการพูดอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่แรกเกิดจนกระทั่งสามารถใช้ภาษาได้ใกล้เคียงกับผู้ใหญ่ เมื่ออายุ 7 ปีขึ้นไป
การที่เด็กเล็กคนหนึ่งจะพัฒนาภาษาและการพูดขึ้นมาได้นั้น จะต้องเกิดจากการที่เด็กมีการติดต่อกับบุคคลที่อยู่แวดล้อมเช่น แม่ พ่อ พี่เลี้ยงอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ โดยในระยะแรก เด็กจะใช้การร้องไห้เพื่อบอกความต้องการของตนเอง เช่น ร้องไห้เมื่อหิวหรือไม่สบาย
ต่อมาเด็กจะเริ่มเล่นเสียงและเลียนเสียงต่างๆ ที่อยู่รอบตัว ในช่วงนี้ถ้าเด็กได้มีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลที่อยู่รอบข้าง เช่น แม่มักจะอุ้มขึ้นมาเล่นและพูดคุยด้วย เมื่อได้ยินเสียงของเด็ก ก็จะเริ่มสร้างระบบของภาษาและการพูดของตนเอง โดยอาศัยแบบอย่างจากผู้ใหญ่ที่พูดคุยด้วย
เมื่อเด็กทดลองใช้ภาษาที่ตนเองสร้างขึ้นมา และได้รับแรงเสริมจากผู้ใหญ่ เด็กก็จะออกเสียงนั้นมากขึ้น จนกระทั่งสามารถเปล่งเสียงเรียกสิ่งของหรือคนที่อยู่รอบข้างเขา ได้อย่างถูกต้อง เช่น เมื่อเด็กเห็นแม่เดินมาเป็นจังหวะเดียวกับ ที่เด็กเปล่งเสียงคำว่า "ม่ะ" ออกมา ก็จะเข้ามาอุ้มชูและพูดเล่นด้วย
การที่เด็กได้รับแรงเสริมในลักษณะนี้นี่เอง จะทำให้เด็ก ค่อยๆ เรียนรู้เวลาที่เขาหิว เจ็บป่วยหรือต้องการการอุ้มชู ถ้าเขาเปิดปาก ทำเสียงเช่นนี้ บุคคลผู้นี้ก็จะเข้ามาช่วยเหลือเขา เมื่อทำบ่อยครั้งเข้า ในที่สุดเด็กจะสามารถเชื่อมโยงคำว่า "ม่ะ" "แม่" กับตัวคุณแม่ได้ กระบวนการการเรียนรู้คำศัพท์ของเด็กจะเกิดขึ้นในลักษณะนี้ และปริมาณของคำศัพท์ที่เด็กเรียนรู้และพูดได้ก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จาก 1 คำ เมื่อเด็กอายุประมาณ 10-12 เดือน จนถึงสองพันกว่าคำ เมื่อเด็กอายุ 7 ปี
โดยในระยะแรก เด็กจะเริ่มพูดเป็นคำๆ ก่อนเมื่ออายุ 1-2 ปี และเริ่มพูดเป็นประโยคสั้นๆ ได้เมื่ออายุ 3 ปี พออายุ 4 ขึ้นไป เด็กก็จะสามารถใช้ประโยคเล่าเรื่องต่างๆ ที่เขาพบเห็นให้คุณพ่อคุณแม่ฟังได้ และสามารถใช้ภาษาได้ใกล้เคียงกับผู้ใหญ่ พูดคุยโต้ตอบกับคุณพ่อคุณแม่ ได้อย่างเหมาะสมเป็นเรื่องเป็นราวเมื่ออายุ 7 ปีขึ้นไป
ลองสังเกตดูนะคะว่าลูกของคุณมีพัฒนาการการพูด เป็นไปตามวัยหรือไม่ถ้าเป็นไปตามนี้ คุณแม่ก็โล่งอกหายห่วงได้ค่ะ แต่ก็มีไม่น้อยที่เด็กไม่สามารถมีพัฒนาการที่ดีอย่างที่ควรจะเป็นได้
ปัญหาเรื่องของเด็กพูดช้า เป็นปัญหาที่หนักอกหนักใจของคุณแม่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าหนักหนาสาหัสเกินจะเยียวยาแก้ไขนะคะ คุณแม่ต้องใจเย็นๆ แล้งลองอ่านเรื่องราวต่อไปนี้ เพื่อเป็นแนวทางปฏิบัติ

3 ความคิดเห็น:

yawaiam กล่าวว่า...

สอนเด็กน่าจะเพลิดเพลินดีนะ
เด็ก ๆ ไร้เดียงสาน่ารักดี

yawaiam กล่าวว่า...

ไม่เห็นมาเขียนอีก

รออ่าน

Kenia Soares กล่าวว่า...

hi nice blog!

โลกสีชมพู

สวัสดีค่ะ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชม
.....กอล์ฟ ดีใจที่มีวันดีๆอย่างทุกวันนี้ ขอบคุณโชคชะตาที่ช่วยทำให้ผ่านพ้นสิ่งเลวร้ายไปได้ ขอบคุณกำลังใจจาก..เพื่อนที่มีให้เสมอมา ขอบคุณพ่อและแม่ที่ทำให้กอล์ฟเกิดมา ขอบคุณคนที่ทุกคนรู้ว่าใครที่อยู่เคียงข้างกันและรักกอล์ฟ จริงใจกับกอล์ฟ..ขอบคุณโลกเบี้ยวๆลูกนี้ที่ทำให้ชีวิตมีสีสันและสดใส

เรา-นาย มิตรภาพระหว่างเพื่อน

หากเธอย้อนกลับมาที่นี่เธอจะเห็นความทรงจำดีดีที่มีให้ห้องเรียนโต๊ะ เก้าอี้ ที่เรานั่งไงจำได้ไหมที่เก่าเราเมาท์กันกับคุณครูสุดเขี้ยวแสนโหดเราไม่โกรธแต่เฮี้ยวกลับมันน่าขันเฮฮาตามประสาเพื่อนกันผูกพันเพื่อนกันไม่เสื่อมคลายวันเวลาผ่านไปไม่หวนกลับยังเคยนับวันเวลาที่ห่างหายแม้ไม่อาจย้อนเวลามาดั่งใจแต่จำไว้เราเพื่อนกันไม่สั่นคลอน

She is Avil

She is Avil
นักร้องสุดโปรด

Retrorain

Retrorain
Retrospect